Wineshopping, czyli Krzysiek na zakupach – Wine Club (C.H. Guliwer)

Jakiś czas temu przy okazji cotygodniowych zakupów w Carrefourze (w C.H. Guliwer przy ul. Kolumny) odkryłem nieduży sklep Wine Club, zlokalizowany w pasażu handlowym tuż przy wspomnianym hipermarkecie. Z pewnością jest to jeden z tych sklepów, w których mimo stosunkowo niedużej oferty można upolować ciekawe okazje.

Na pierwszy rzut oka nie sposób nie zauważyć przyzwoitej oferty tokajów i porto. Jak na tego typu sklep jest to miłe zaskoczenie; jeśli więc zdecyduję się w najbliższym czasie skosztować któregoś z tych win, z pewnością tam zawitam. Z win nieco bardziej „klasycznych”, można odnaleźć kilka ciekawych win z apelacji Pauillac, Saint Estephe (Andron Blanquet Cru Bourgeois 2000 za 84 zł), czy Gigondas z Rodanu (Paillere et Pied Gu za 64 zł – rocznika nie pamiętam, mea culpa). Jak zawsze, zerkam także na wina słodkie – pod tym względem jest nieźle – są Sauternes’y, jak również tańsze odpowiedniki (widziałem kilkuletniego Monbazillaca za ok. 60 zł).

Pozostałe kraje nie są reprezentowane tak licznie. Można za to skorzystać z całkiem rozbudowanej oferty nalewek.

Reasumując: sklep niezły, acz bez rewelacji.

Francusko-włoski romans

Po wielu dniach wspólnych domowych „negocjacji” (trudno zgrać wszystkich domowników, a jeszcze trudniej – plany obiadowe), nadszedł dzień, w którym mogłem zrobić spaghetti z sosem pomidorowym z dodatkiem pesto. W kwestii wina mogło to oznaczać tylko jedno – czas na Avignonesi Nobile di Montepulciano, rocznik 2006!

Wino postanowiłem otworzyć i poddać pierwszej degustacji dzień wcześniej. Pierwszy łyk (bez dekantacji!) – patrzę na butelkę, na kieliszek i znów na butelkę – czy ktoś nie pomylił etykiet? Toż to zwyczajne Bordeaux! Ciemne owoce i odrobina dębu były ewidentnie wyczuwalne. Wino było całkiem dobre, ale smak wydawał się jednak znajomy. Niedawno piłem tanie Chianti z Lidla – jego smak był zupełnie inny! No cóż, na ten moment 88/100 (bo wino mimo wszystko było świetne), poczekam co przyniesie dzień jutrzejszy.

Następnego dnia wino nie straciło nic ze swego aromatu – ba, stał się on nawet na swój sposób głębszy. Co ciekawe, wino stało się zdecydowanie ciekawsze, i tak jakby „schiantowało” ;). Połączenie go ze spaghetti było wybornym pomysłem – wino doskonale uzupełniało danie, a samo połączenie dało nowe, ciekawe aromaty owocowe.

Reasumując – zasłużone 90/100. Do włoskich dań – po prostu świetne!

PS
Wspomniany przeze mnie sajgon na Uczelni trwa dalej. Teraz jest trochę ciekawiej, ponieważ piszemy (w ramach laboratoriów ze Sztucznej Inteligencji i Systemów Eksperckich) system ekspercki, dobierający wino na podstawie preferencji badanej osoby. Jest to oczywiście system prosty, niemniej po zakończeniu prac i zaliczeniu zadania z pewnością damy znać co i jak ;). W zanadrzu mamy także pewne ciekawe przemyślenia związane z kolejnymi sklepami, a także małą informację o łódzkich degustacjach win w sklepie Pinot. Stay tuned!

E&J Gallo – tanio. Czy dobrze?

Pośród droższych butelek zawsze trafia się potrzeba na te nieco tańsze. Tym bardziej fajnie, gdy udaje się za sensowne pieniądze trafić butelkę, którą można określić mianem smacznej – lub nawet bardzo smacznej. O winach z Lidla już pisałem (i obiecuję uzupełnić artykuł o nowe butelki niebawem), ostatnio wpadły mi w ręce dwie inne butelki.

Obie firmowane są przez Ernest&Julio Gallo z Kalifornii. E&J Gallo to firma skupiająca obecnie kilkadziesiąt znaków towarowych, w tym znane produkty Carlo Rossi (o których przez grzeczność nic nie wspomnę). Posiadają w swojej ofercie wina od bardzo tanich, przez tanie, na relatywnie drogich win z pojedynczych winnic lub rejonów kończąc. Nie do końca udało mi się ustalić, czym właściwie jest E&J Gallo – czy ich działalność jest zbliżona do burgundzkich negocjantów, czy być może są właścicielami szerokiej gamy winnic, z których w różny sposób produkują wina. Licho wie. Fakt pozostaje natomiast faktem, że w ręce wpadły mi ostatnio dwie butelki z ich logo.

Czytaj więcej

Wineshopping, czyli Krzysiek na zakupach – Wina i szampany

Wiosenny czas zachęca do spacerów, a spacery po Łodzi, nie tylko po parkach i lasach, ale także i samym mieście, przyczyniają się do odkrywania nowych sklepów, nierzadko ukrytych w secesyjnych kamienicach Śródmieścia. Jednym z nich jest sklep Wina i szampany, zlokalizowany przy ul. Sienkiewicza 39. Nasza wiedza na temat szampanów nie jest jeszcze zbyt obszerna, dlatego skupiłem się głównie na winach

Sklep zajmuje dość małą powierzchnię, w związku z tym asortyment nie jest bardzo rozległy. Trzeba jednak uczciwie przyznać, że jak na tę liczbę win, poziom ich zróżnicowania jest całkiem wysoki. Zgodnie z informacjami uzyskanymi od sprzedawcy, wina francuskie stanowią 70% całej puli. Wśród nich można zauważyć przeróżne propozycje – 1er Cru Petit Chablis Domaine de Mandeliere 2005 za 100 zł, wina z Rodanu od J.Vidal-Fleury, czy wina z apelacji Loupiac (białe i słodkie, podobne do Sauternes) już od 50 zł! W sklepie można także odnaleźć tradycyjne wina z Bordeaux, np. z apelacji Pessac-Leognan.

Ciekawostkę sprawiły wina włoskie. Ich wybór był, co zrozumiałe, niewielki, ale wśród znalezionych butelek znalazły się naprawdę ciekawe oferty – np. Nobile di Montepulciano za 60 zł.

Moim celem (niezależnym od odwiedzanego sklepu) było kupno w miarę niedrogiego Chardonnay z Nowego Świata. Choć ich wybór zdecydowanie nie przytłaczał, udało znaleźć się kilka butelek z różnych krajów, wszystkie nie droższe, niż 40 zł. Mając do wyboru Tilliona z Chile i Magallanesa z Argentyny, zdecydowałem się na tego drugiego – za 38 zł. Recenzja, w swoim czasie, na pewno się ukaże.

Podsumowując – nieduża, ale ciekawa oferta, z pewnością szampany uzupełniają ją całkiem przyzwoicie. Bardzo możliwe, że niebawem udam się tam po jakiegoś Loupiaca, tudzież Nobile di Montepulciano, zwłaszcza, że w ten weekend otwieram zakupione w WB Avignonesi – liczę na to, że połączenie tego wina z klasycznym spaghetti z sosem pomidorowym i pesto wypadnie rewelacyjnie.

Château Soutard 2000 – Grand Cru Classé z Saint-Émilion

Kilka dni temu miałem okazję spróbować zakupionego w Wein-Bastion mojego pierwszego Bordeaux Grand Cru Classé w klasyfikacji regionu Saint-Émilion (aby nie było niejasności – nie chodzi tutaj o niezmienną od 1855 roku klasyfikację win z Médoc). Wina pochodzącego z jednej 53 winnic szczyczących się tym mianem (w klasyfikacji Saint-Émilion nad Grands crus classés są jeszcze Premiers Grands crus classés w liczbie 13 winnic).

Wino zakupiłem (wraz z Krzyśkiem, który swojej buteleczki jeszcze nie otworzył) w butelce połowy rozmiaru – 0,375l – za niecałe 19EUR. Choć rozmiar butelki był mniejszy niż standardowy, cena i tak jest niezmiernie atrakcyjna jak na Grand Cru – zdecydowaliśmy się bez wahania.

Czytaj więcej