Uwaga! Attention! Achtung! ちゅうい ! Châteauneuf-du-Pape

Miał być dzisiaj wpis o Chablis, ale będzie jutro. Rzadko piszę o winach, które mi nie smakowały – z reguły to tanie eksperymenty, na które szkoda pióra (lub pikseli). Ale dzisiaj będzie inaczej. Nie wytrzymałem.

Owo Châteauneuf-du-Pape znalazłem w Carrefourze. Było podejrzanie tanie. Kosztowało dokładnie 69zł. Na taką apelację, jaką jest Châteauneuf-du-Pape to mało, nawet bardzo mało. Choć cena wydała mi się podejrzana, skusiłem się. I TO BYŁ BŁĄD.

Czytaj więcej

Białe przed czerwonym

Po ostatnim wpisie dotyczącym Chardonnay, Czako w jednym z komentarzy napomknął o Rieslingach. Na ten szczep również przyszła pora – po prawdzie, zupełnie przypadkiem.

Ostatnio piliśmy głównie wina czerwone, co nie znaczy, że na półeczce nie pojawiały się butelki z jasnym trunkiem. Pewnego dnia, gdy dotarły do mnie z kuchni zapachy kurczaka duszonego w karmelu, sałaty w oliwie z odrobiną czosnku i ryżu, pod wpływem impulsu zdecydowałem o wyjęciu jednej z białych butelek. Mając do wyboru Sauvignon Blanc, Chablis oraz własnie Rieslinga, padło na tego ostatniego. Pod młotek… znaczy, na stół… poszła butelka Domaine Riefle 2007 z Alzacji.

Czytaj więcej

Z cyklu: moja piwniczka…

Jakiś czas temu pozazdrościłem Matiemu jego gustownej półeczki na wina i postanowiłem zaopatrzyć się w nieduży stojak na wino – taki, który zmieści się pod moim biurkiem i poradzi sobie z butelkami wielkości 0,375 l. Po krótkich poszukiwaniach na allegro udało mi się znaleźć stojak, który spełnia oba warunki.

Na zdjęciu nowy zakup wraz z winami, w tle – jego mieszkanko, czyli powierzchnia pod moim biurkiem :). Konstrukcja prezentuje się dość solidnie – metalowe uchwyty do szyjek radzą sobie z wszystkimi butelkami. Dodatkowy plus za małe, ale skuteczne gumowe nóżki, umieszczone pod podstawą – dzięki nim prawie nie da się przesunąć stojaka przypadkiem. Jak na razie nie mogę narzekać – naprawdę udany zakup! Cena: 75 zł + 15 zł przesyłki.

Wineshopping, czyli Krzysiek na zakupach – Wine Club (C.H. Guliwer)

Jakiś czas temu przy okazji cotygodniowych zakupów w Carrefourze (w C.H. Guliwer przy ul. Kolumny) odkryłem nieduży sklep Wine Club, zlokalizowany w pasażu handlowym tuż przy wspomnianym hipermarkecie. Z pewnością jest to jeden z tych sklepów, w których mimo stosunkowo niedużej oferty można upolować ciekawe okazje.

Na pierwszy rzut oka nie sposób nie zauważyć przyzwoitej oferty tokajów i porto. Jak na tego typu sklep jest to miłe zaskoczenie; jeśli więc zdecyduję się w najbliższym czasie skosztować któregoś z tych win, z pewnością tam zawitam. Z win nieco bardziej „klasycznych”, można odnaleźć kilka ciekawych win z apelacji Pauillac, Saint Estephe (Andron Blanquet Cru Bourgeois 2000 za 84 zł), czy Gigondas z Rodanu (Paillere et Pied Gu za 64 zł – rocznika nie pamiętam, mea culpa). Jak zawsze, zerkam także na wina słodkie – pod tym względem jest nieźle – są Sauternes’y, jak również tańsze odpowiedniki (widziałem kilkuletniego Monbazillaca za ok. 60 zł).

Pozostałe kraje nie są reprezentowane tak licznie. Można za to skorzystać z całkiem rozbudowanej oferty nalewek.

Reasumując: sklep niezły, acz bez rewelacji.

Francusko-włoski romans

Po wielu dniach wspólnych domowych „negocjacji” (trudno zgrać wszystkich domowników, a jeszcze trudniej – plany obiadowe), nadszedł dzień, w którym mogłem zrobić spaghetti z sosem pomidorowym z dodatkiem pesto. W kwestii wina mogło to oznaczać tylko jedno – czas na Avignonesi Nobile di Montepulciano, rocznik 2006!

Wino postanowiłem otworzyć i poddać pierwszej degustacji dzień wcześniej. Pierwszy łyk (bez dekantacji!) – patrzę na butelkę, na kieliszek i znów na butelkę – czy ktoś nie pomylił etykiet? Toż to zwyczajne Bordeaux! Ciemne owoce i odrobina dębu były ewidentnie wyczuwalne. Wino było całkiem dobre, ale smak wydawał się jednak znajomy. Niedawno piłem tanie Chianti z Lidla – jego smak był zupełnie inny! No cóż, na ten moment 88/100 (bo wino mimo wszystko było świetne), poczekam co przyniesie dzień jutrzejszy.

Następnego dnia wino nie straciło nic ze swego aromatu – ba, stał się on nawet na swój sposób głębszy. Co ciekawe, wino stało się zdecydowanie ciekawsze, i tak jakby „schiantowało” ;). Połączenie go ze spaghetti było wybornym pomysłem – wino doskonale uzupełniało danie, a samo połączenie dało nowe, ciekawe aromaty owocowe.

Reasumując – zasłużone 90/100. Do włoskich dań – po prostu świetne!

PS
Wspomniany przeze mnie sajgon na Uczelni trwa dalej. Teraz jest trochę ciekawiej, ponieważ piszemy (w ramach laboratoriów ze Sztucznej Inteligencji i Systemów Eksperckich) system ekspercki, dobierający wino na podstawie preferencji badanej osoby. Jest to oczywiście system prosty, niemniej po zakończeniu prac i zaliczeniu zadania z pewnością damy znać co i jak ;). W zanadrzu mamy także pewne ciekawe przemyślenia związane z kolejnymi sklepami, a także małą informację o łódzkich degustacjach win w sklepie Pinot. Stay tuned!