Dziś piąty wtorek marca, wyjątkowo więc — mimo dwóch tygodni od ostatniego wpisu z tego cyklu — nie jest to Winny Wtorek. Zarazem to świetna okazja, by wspomnieć o winie, którego nie zdobyłem na czas kilka tygodni temu, gdy pisaliśmy o Cabernet Franc.
Mateusz Papiernik
Tak jak Święta Bożego Narodzenia kojarzą się nieodłącznie z przeróżnymi rybami, zupą grzybową i pierogami, tak Wielkanoc, od strony kulinarnej, to czas jajek, białej kiełbasy i, bez wątpienia, przepysznych ciast. W tym roku postanowiłem pierwszy raz od wielu lat zrobić mazurek z polewą z kajmaku, wyłożony przeróżnej maści bakaliami.
Krzysztof Rychlicki-Kicior
Degustacje komentowane w łódzkim Klubie Wino to na naszym niewielkim winiarskim poletku nie lada gratka. Zwłaszcza, że poza świetnymi winami zawsze warto wybrać się na nie dla prowadzących. Tym razem, w roku, w którym Klub Wino świętuje swoje pięciolecie, spotkaliśmy się w sali wypełnionej do granic swoich możliwości. Zarówno Michał Poddany jak i Wojtek Bońkowski niezależnie od siebie przyciągają sporą publiczność, a co dopiero, kiedy spotykają się we dwóch na jednym ringu.
Ringu, bo konwencją wczorajszej degustacji była bitwa między Francją a Włochami. Ku zdziwieniu wielu, Wojtek, znany ze swojego zamiłowania do win włoskich, stanął w szranki broniąc Francji, zostawiając Michałowi odpieranie ataków na włoskie winiarstwo. Jako, że wszystkie chwyty dozwolone, Michał nie pozostawał oczywiście dłużny. Chłopaki raz po raz wbijali sobie celne szpilki, próbując nokautować na każdym kroku.
Mateusz Papiernik
Podczas ostatnich odwiedzin u naszych przyjaciół na stole znalazła się butelka, na której widok się uśmiechnąłem. Z winami z południowoafrykańskiego MAN Family Wines (dawniej MAN Vintners) mamy dużo fajnych wspomnień. Uwielbiamy ich wina z podstawowej linii przez szczodry owoc, klasyczne podejście do szczepów, szczerą prostolinijność i powtarzalną jakość. Nie silą się na bycie tym, czym nie są, a przez to dają dużo codziennej przyjemności.
Tym razem jednak w kieliszkach nie znalazło się wino z podstawowej linii, a Tormentoso old vine Chenin Blanc 2012. Tormentoso to oddzielna linia win produkowana w MAN, w której wina pochodzą z pojedynczych, najlepszych winnic. Nazwa Tormentoso wzięła się z pierwotnej, nadanej przez Bartolomeu Diasa, nazwy na dzisiejszy Przylądek Dobrej Nadziei, czyli Cabo Tormentoso — Przylądek Burz. Poza Chenin Blanc w tej linii MAN butelkuje również Cinsault, Pinotage, mieszankę Syrah i Mourvedre, czy nawet Touriga Nacional. Mają również swój blend, który jest najwyższą etykietą w tej linii.
Tormentoso old vine Chenin Blanc powstaje z ręcznych zbiorów z nieco ponad 40 letnich krzewów w Agter-Paarl. Niewielka część (w bieżącym roczniku — 10%) fermentuje w nowych beczkach, reszta fermentowana jest w stalowych kadziach. Całość spędza 5 miesięcy na osadzie. Nowa beczka i leżakowanie na osadzie w kontekście Chenin Blanc, które, zwłaszcza w tamtych rejonach świata i bez wysupłania budżetu na wybitnych producentów, kojarzy mi się przede wszystkim z lekkimi winami o soczystym owocu, lekkiej pikanterii i przyjemnej kwasowości, brzmi jak recepta na to, by przesadzić. Mimo to — efekty pozytywnie zaskakują.
Dużo tropikalnych owoców, moreli, brzoskwini miesza się z ziołową pikantnością, mineralną słonością i wyraźnym kwasem. Dużo ciała, spory ekstrakt i wyraźnie wyczuwalna beczka, ale mimo to wciąż zachowuje świeżość i nie jest przedobrzone. Nieco żałuję, że z w rozrywkowym klimacie naszego spotkania nie doczekało się spokojniejszej i uważniejszej degustacji, ale jako kompan wieczoru sprawdziło się rewelacyjnie i dało dużo przyjemności.
Pochodzenie wina: wypite u przyjaciół. Importerem win MAN Family Wines jest The Fine Food Group.
Mateusz Papiernik
Gdy Kuba Jurkiewicz (blog Czerwone czy Białe?), ojciec założyciel Winnych Wtorków, poprosił nas o wybranie tematu na dzisiejszą edycję, wspominając mimochodem, że akurat we wtorek wypadają jego urodziny — jeszcze nie wiedząc, co wybierzemy, jednego byłem pewien: butelka musi być wyjątkowa! Winnym Wtorkom zawdzięczamy wiele. Poza możliwością poznania wielu świetnych ludzi, przede wszystkim motywację do pisania nawet, gdy wewnętrznie gdzieś nam ona umykała. Kuba — wszystkiego najlepszego! No i oczywiście, dzięki za Winne Wtorki! 🙂
Jako, że Kuba siedzi obecnie w Nowej Zelandii i częstokroć wspomina, że z dostępnością win wcale nie jest różowo, wybór win z tamtych rejonów wydawał się oczywisty, ale jednocześnie nieco oklepany. Wpadliśmy na pomysł, by dziś spróbować odkryć Nową Zelandię tą nieco mniej znaną, czyli wykreślić z listy wszystkie wina ze szczepów Sauvignon Blanc i Pinot Noir, dwóch największych koni pociągowych tamtejszego eksportu, a jednocześnie chyba najpopularniejszych i najbardziej kojarzących się z Nową Zelandią win w Polsce.
Poza tą dwójką — wszystkie chwyty dozwolone. Wina musujące? Ok! Spokojne? Ok! Czerwone, białe, różowe, wytrawne lub słodkie? Czemu nie! Po ostatniej wielkiej degustacji w Warszawie byliśmy jednocześnie pewni, że zadanie wcale nie jest wybitnie trudne, nikła dostępność Nowej Zelandii w ofercie polskich importerów to już bowiem przeszłość.
Mateusz Papiernik
